Za svoj književni rad nagrađivan je brojnim nagradama, pa je tako dobio nagradu Mladinske matice u Ljubljani (1935), prvu nagradu Dravske banovine (1938), Prešernovu nagradu (1949, 1954), Levstikovu nagradu (1951), nagradu izdavačkog preduzeća Mlado pokolenje u Beogradu (1960), Nagradu AVNOJ-a (1968).

Bio je pisac i poezije i proze, ali i scenarista. Pisao je pjesme, pripovijetke, drame, putopise, romane. Prevodio je sa bugarskog, češkog, lužičkosrpskog, poljskog, ukrajinskog, mađarskog, njemačkog i engleskog jezika. Iako je Bevk bio priznat i kao pisac za odrasle, najviše ga pamte kao autora književnosti za djecu. Neka od njegovih najpoznatijih djela jesu:

Luka i njegov čvorak (Lukec in njegov škorec, 1931), putopisno-pustolovna novela
Ljudi ispod Osojnika (Ljudje pod Osojnikom , 1934), roman
Čobančići (Pastirci, 1935), novela
Kapelan Martin Čedermac (Kaplan Martin Čedermac, 1938), roman
Tonček (Tonček, 1948), novela
Dječje godine ili Dani djetinjstva (Otroška leta, 1949), autobiografske crtice
Mali buntovnik (Mali upornik, 1951), novela
Crna braća (Črni bratje, 1952), novela
Pazi na glavu – Glava nije lopta! (Pazi na glavo – glava ni žoga!, 1955), poučna pripovijetka
Knjiga o Titu (Knjiga o Titu, 1955), crtice
Petar Klepec (Peter Klepec, 1956), novela
Šareni svijet (Pisani svet, 1958), putopis
Smijeh kroz suze (Smeh skozi solze, 1959), pripovijetke
Partizanske priče (Partizanske zgodbe, 1963), pripovijetke
Godine samoće (1965; kompilacija djela Grivarjevi otroci (1939) i Pastirci (1935)), novele
Priča o Andreju – Bubamara ili Bubamara – Priča o Drejčeku (Zgodba o Drejčku – Pikapolonica, 1965), pripovijetke
Naše životinje (Naše živali, 1966), slikovnica